تحویلم نده

به این هبوط, به این سوختن ادامه ندهبه غلت خوردنِ در این لجن ادامه ندهبه صفر مرزی مشروطِه خواهی ات برگردبه مُثله کردن خاک وطن ادامه ندهبه بهت مردم بیروت و لهجه ی باروتبه زخم های عمیق یمن ادامه ندهبه خت تحویلم نده...

تو دیشب خانه ات را آب و جارو کرده ای حتماگلی پژمرده را با یاد من بو کرده ای حتماتو دیشب چشم در چشم خودت در قاب آیینهدو دستت را به جای شانه در مو کرده ای حتمامن اینجا دست بر دیوارهای سرد سابیدمتو در آن تحویلم نده...

ای کوره راه های خطر ما را, از وَرطه ی عبور مترسانیدپاهای بوسه داده به تاول را, از راه های دور مترسانیدققنوس های در دل آتش را, ماها, نوادگان سیاوش راخورشید سربریده ی سرکش را, از برق کوه طور مترسانیدسیم تحویلم نده...

شاید پس از این خار را بهتر بفهمیم
مفهوم شالیزار را بهتر بفهمیم

شاید همین حبس ابد شد فتح بابی
تا درد یک دیوار را بهتر بفهمیم

کم کم عدد مفهوم خود را داشت می باخت
شاید کمی "بسیار" را بهتر بفهمیم

تحریم دست و بوسه یعنی بعد از این ها
خوب است دست یار را بهتر بفهمیم

وقتش رسیده باز برگردیم تا عشق
لبخند در بازار را بهتر بفهمیم

صد بار گفتم دوستت دا... وقت تنگ است
حالا بیا این بار را بهتر بفهمیم

عبدالحسین انصاری

 

تحویلم نده...